به گزارش الماس؛ صنایع دستی در ایران قدمت دیرینه دارند که ذوق و سلیقه و پشت کار مردمان این سرزمین را به تابلو می کشد، آثار به جا مانده ای که حاصل ساعت ها کار سرپنچه زنان و مردان است، از کاشی کاری ها و نقش و نگار های معماری گرفته تا سوزن دوزی روی پارچه، قلم زنی و منبت کاری، بافت انواع فرش و جاجیم و گلیم حکایت از هنر پروری مردمان این سرزمین است که نیاز های خود را با دستان توانای خود می ساختند و از ذوق و هنر خود در آن روح می دمیدند و خالق آثار جاودانه می شدند.
از میان انبوه هنرهای دستی ریز و درشت فرش و قالی از تنوع و قدمتی دیرینه برخوردار است، این هنر که در گذشته بیشتر با صنعت دامپروری و کشاورزی عجین بوده است و مواد اولیه آن از پنبه و پشم و کرک حاصل که از اقلام دردسترس بوده و همین امر تنوع کار در صنعت قالی و فرش بافی را در نقاط مختلف کشور در برداشته است.
ازمیان انواع فرش، فرش نایین با ظرافت بافت و مواد اولیه از کیفیت بالایی بر خوردار است و در گذشته نه چندان دور با صادرات منبع درآمدی خوبی برای بافنده و صادر کننده و شغل بسیاری از مردمان استان اصفهان بود.
با اینکه بازار بیشتر صنایع دستی رونق گذشته را ندارد اما هنوز هم افراد بسیاری در این حیطه مشغول هنر آفرینی هستند، فاطمه امینی یکی از هنرمندانی است که در امر بافت فرش نایین فعالیت دارد.
فاطمه امینی در گفتو گو با خبرنگار الماس اظهارکرد: بافنده فرش نایین هستم از نوجوانی این حرفه را آموختم و حدود ۱۰ سال است که کارگاه قالی بافی دارم و به صورت پاره وقت چند نفر خانم بافنده مشغول کار هستند که اغلب مسن هستند چون زنان و دختران جوان و در واقع نسل جدید استقبال چندانی از این کار ندارند.
این بافنده قالی ادامه داد: عمده ابزار کار که شامل پشم و نخ و ابریشم است هر روز افزایش قیمت دارد و باعث تاسف است که مواد اولیه داخلی کیفیت پایین تری نسبت به خارجی آن دارد این هنر که قدمت دیرینه در کشور دارد چرا نباید صنعت مواد اولیه آن در کشور با رشد و کیفیت استوار باشد، در گذشته استفاده از رنگ های طبیعی و کرک و پشم طبیعی و با کیفیت جلوهای خاص و منحصر به فرد به این هنر می بخشید اما با استفاده از مواد بی کیفیت و یا بافت گره زنجیره این هنر را به سوی نابودی می برد.
وی گفت: شاید قیمت فرش دست بافت نایین برای مصرف کننده بالا باشد اما در قبال قیمت مواد اولیه سود بسیار ناچیزی برای بافنده دارد و شاید عشق به این هنر است که همچنان بافندگانی مشغول به کار در این حرفه هستند و دست از کار نکشیده اند چرا که این روزها در بازار داخلی به خاطر وجود انواع طرح های خوش آب و رنگ ماشینی که به صورت قسطی هم عرضه می شود مشتری چندانی وجود ندارد و بازار صادرات هم که رونق گذشته را ندارد، اندک بافندگان تنها به امید اینکه شاید اوضاع بهتر شود به کار ادامه می دهند.
امینی با اشاره به تولیدات بی کیفیت که گاهی اتفاق می افتد، ادامه داد: این تولیدات که گاهی برای صرفه اقتصادی انجام میشود یکی از آسیبها در این حوزه است که میطلبد مسئولان امر برای آن چاره ای بیاندیشند.
انتهای پیام/ج
- نویسنده : فرزانه علیخانی