استاد علی ظریفی، قلم زن برجسته اصفهانی را بهتر بشناسیم
استاد علی ظریفی، قلم زن برجسته اصفهانی را بهتر بشناسیم
استاد ظریفی بیش از ۷۰ سال در سبک های مختلف قلم‌زنی می‌کرد، وی آموزش هایش را در کاروانسرای حاجی علی، کاروانسرایی که در سطح عالی و یک دانشگاه هنر بود، فرا گرفت، علاقه خاصی به گیاهان به‌ویژه برگ درخت انگور داشته و طرح‌های خلاقانه زیبایی به وجود آورده و بر اشیا فلزی قلم‌زنی کرده است.

به گزارش الماس؛ استاد علی ظریفی‌اصفهانی از هنرمندان و اساتید برجسته قلم‌زنی اصفهان در روز شنبه بیست‌وسوم مهرماه ساعت سه بامداد در ۸۶ سالگی درگذشت وی متولد دوازدهم اردیبهشت، سال ۱۳۱۵ بود و در محله مسجد جامع اصفهانی چشم به جهان گشود.

استاد ظریفی بیش از ۷۰ سال در سبک های مختلف قلم‌زنی می‌کرد، وی آموزش هایش را در کاروانسرای حاجی علی، کاروانسرایی که در سطح عالی و یک دانشگاه هنر بود، فرا گرفت، علاقه خاصی به گیاهان به‌ویژه برگ درخت انگور داشته و طرح‌های خلاقانه زیبایی به وجود آورده و بر اشیا فلزی قلم‌زنی کرده است؛ در این زمینه با یکی از هنرمندان قلمزن و زبردست اصفهان و نائب رئیس مجمع میراث فرهنگی به گفت و گو پرداختیم.

عباس شیردلی اظهار کرد: علی ظریفی از بهترین اساتید هنر در زمینه های مختلف قلمزنی بشمار می آمد که بیشترین آثار وی در زمینه های شبکه ای و برجسته کاری قلمزنی شده و قابل بیان است استاد ظریفی در زمینه قلمزنی شبکه‌ای حرف اول را در ایران می زد.

نائب رئیس مجمع میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با اشاره به اینکه کارهای علی ظریفی از کیفیت بسیار بالا و نظم برخوردار بود، بیان کرد: استاد علی ظریفی اصفهانی از استادان و هنرمندان شاخص ما به حساب می آمد و همچنین وی در برخوردهای اجتماعی نیز مهربان، رئوف و خوش اخلاق بود.

شیردلی بیان کرد: این استاد زبردست چند سالی در دانشگاه هنر پردیس در سطح آکادمیک به آموزش هنر قلمزنی پرداخت، از اساتید مجرب و عالی دانشگاه به شمار می آمد و ناگفته نماند که از جایگاه بالایی در عرصه هنر برخوردار بود.

وی افزود: شاگردان بسیاری زیر دست استاد ظریفی هنر قلمزنی را در دانشگاه آموختند، بهترین شاگرد علی ظریفی، استاد خواجه احمد عطاری است که وی رئیس دانشگاه هنر اصفهان است و از بهترین هنرمندان اصفهانی بشمار می رود، اساتید برجسته دیگری نیز هستند که از شاگردان مرحوم علی ظریفی هستند.

عباس شیردلی تصریح کرد: خلاقیت و دقت استاد در قلمزنی موجب شهرت وی شد، همچنین سال های سال در وزارت ارشاد و وزارت میراث فرهنگی خدمت می کرد، در پشت خانه هنرمندان یک فضایی را برای وی تدارک دیده بودند که مشغول به فعالیت بود و هنرمندان در این مکان نزد این استاد رفته و گرد هم جمع می شدند و می توان گفت پاتوق هنرمندان بود.

عباس شیردلی خاطرنشان کرد: روز شنبه که مراسم خاکسپاری استاد بود در دانشگاه مشغول تدریس بودم و نتوانستم به مراسم خاکسپاری برسم ولی شنیدم تعداد کمی از هنرمندان که از فوت وی باخبر شده و در مراسم خاکسپاری شرکت کرده بودند، من در مراسم دیگری توانستم حضور یابم و در غم خانواده استاد شریک باشم.

*خاطره ای از کوهنوردی استاد علی ظریفی اصفهانی

سعید پورواعظ اصفهانی از هنرمندان قلمزنی اصفهان در اینباره اظهار کرد: سال گذشته به منظور بازدید و عیادت از این استاد بزرگوار سه جلسه و در یکی از جلسه ها همراه با یکی از هنرجوهایم در محضر وی حاضر شدم و با استاد گرانقدر به گفت و گو پرداختیم.

هنرمند قلمزن بیان کرد: استاد علی ظریفی اصفهانی برایم از زمان جوانی خودش که اهل کوهنوردی و ورزش و تفریح بود، تعریف می کرد و می گفت زمان هایی که به کوه می رفتم مرتب به این موضوع فکر می کردم که باید یک خلاقیت و کار نو در قلمزنی انجام دهم.

پورواعظ بیان کرد: استاد می گفت یک روز که تنهایی به کوه رفته و در حال درست کردن آتش و چای بودم، با خود تجسم کردم اگر بشود در قلمزنی، طرح برگ انگور و شاخه هایش را بصورت برجسته دربیاورم چقدر زیبا خواهد شد.

وی با اشاره به اینکه استاد همان زمان چند بیت شعر نیز در باب درخت تاک و برگ مو سرود، افزود: بعد از آن جرقه کوچک در ذهن، استاد تصمیم می گیرد این طرح را انجام دهد و یک کار در قالب نشد را به شد تبدیل کرد، استاد رحمت شده ما درخت انگور، شاخه و برگش را به زیباترین شکل ممکن بصورت برجسته قلم زد.

سعید پورواعظ اصفهانی با بیان اینکه بواسطه همین موضوع این استاد خلاق رفته رفته به شهرت رسید چرا که یک ایده جدید و نشدنی را اجرا کرده بود، اذعان کرد: استاد می گفت بعد از انجام این کار، سبک خودم را پیدا و کارهایم را در قالب تلفیق قلمزنی برجسته و مشبک انجام می دادم.

پورواعظ با اشاره به اینکه استاد را قبل از اینکه دچار بیماری شود یکی دوبار در نمایشگاه و گاها در برخی محافل هنری مشاهده کرده بود، ادامه داد: سال گذشته که خدمت استاد رسیدم، کارهایی را بصورت خیلی محدود قلمزنی می کرد چرا که بدلیل کهولت سن، دچار بیماری و لرزش دست شده بود و طبیعتا چکش زدن روی فلز برایش راحت نبود.

پورواعظ متذکر شد: پدر من از قدیم الایام در بازار نقش جهان به ساخت زیرساخت قلمزنی که در آن زمان تحت عنوان دواتگری از این هنر یاد می شد، مشغول بود، استاد ظریفی را می شناخت، احترام ویژه ای برایش قائل بود و از زبان پدرم شنیده بودم که قلمزنی های علی ظریفی خیلی خاص است.

وی  خاطرنشان کرد: استاد در گفت و گوهایمان به اینکه چند سالی در مدرسه هنر نیز تدریس داشته و اینکه اجرای این ایده، چگونه روند زندگی اش را متحول کرده نیز اشاره کرد.

سعید پورواعظ اصفهانی گفت: در صحبت هایی که کردیم از اینکه شغل ما همگام با جامعه و تورم ها نیست، از شغلم راضی نیستم و می خواهم کارم را کنار بگذارم نزد استاد گله کردم و ایشان با صبوری مرا دلداری داره و تشویق کردند با عشق هنرم را ادامه دهم چرا که خداوند روزی رسان و حواسش به بنده هایش هست همچنین در این زمینه شعر نیز می سرود.

هنرمند قلمزنی ریزه اشاره کرد: همیشه فکر می کردم استاد ظریفی در یک خانه که نشان از آن ندارم در حال قلمزنی برای خودش است تا اینکه با جست و جو در بازار متوجه شدم در منزلی وسط پارک هنرمندان زندگی می کند، روزی که برای عیادت استاد رفتم خیلی منتظر ماندم تا استاد بتواند درب منزلش را باز کند.

*استاد علی ظریفی به هنر این مرز و بوم کمک کرد

پورواعظ یادآور شد: به اعتقاد من این اواخر در حق استاد ظریفی کم لطفی شد، این قبیل اساتید برای خودشان دوران هایی داشتند و به هنر این مرز و بوم کمک کرده اند، استاد نیز از این موضوع بشدت غمگین بود و حتی گریه می کرد که موجب اندوه من نیز شده بود.

وی در پایان بیان داشت: در مراسم های ترحیم و خاکسپاری این هنرمند شرکت نکردم چرا که از زمان و مکان مجلس اطلاع نداشتم، در محوطه میدان امام نیز تفت قرار نداده بودند و فقط در کانال واتساپ اتحادیه اعلام کرده بودند که به دلیل اختلالات اینترنتی دیر متوجه شدم.

به هر حال مرگ پایان هر فردی است اما چه خوب است که افرادی مانند استاد علی ظریفی با آثارشان در ذهن ها و یادها ماندگار هستند و شاگردان زیاد تربیت شده راه وی را ادامه می دهند و در کنار آن چه بهتر است که این اساتید برجسته در زمان حیات به خوبی معرفی شوند و خدمات آن ها ارج نهاده شود.

انتهای پیام/