تلاش و برنامه‌ریزی رمز توسعه فعالیتم بود
تلاش و برنامه‌ریزی رمز توسعه فعالیتم بود
تولیدکننده لباس کودک اصفهانی گفت: شاید هنوز تولیدی لباس من در قیاس به کسانی که کارگاه‌های بزرگ دارند خیلی کوچک باشد و بحساب نیاید اما با برنامه ریزی و تلاشی که میکنم امیدوارم روز به روز کارم را گسترش دهم.

زهرا معتمدی در گفت‌وگو با خبرنگار الماس اظهار کرد: در حوزه دوخت لباس اطفال و همچنین دوخت لباس برای عروسک ها فعال بوده و به تنهایی این کار را شروع کردم، از کودکی خیاطی را کم و بیش از مادرم آموخته و از آنجایی که از دوخت الگوهای کوچک لذت می بردم، تصمیم به دوخت لباس برای عروسک ها گرفتم.
تولید کننده لباس کودک بیان کرد: این کار را از سن کم و از حدود ۱۲ سالگی آغاز کردم، مادرم که متوجه علاقه من به دوخت لباس برای عروسک ها شده بود، با پرس و جوهای فراوان توانست یک کارگاه ساخت اسباب بازی پیدا کرده و باهمکاری آن‌ها، سایز عروسک ها را در سایزهای مختلف گرفتیم و از همان موقع با کمک مادرم شروع کارم شکل گرفت.
معتمدی عنوان کرد: کمی که از کار ما گذشت و در این کار دستم راه افتاد، مادرم دیگر من را همراهی نکرد و گفت باید به تنهایی از پس اینکار بربیایم در سن ۱۶ سالگی در دوره های حرفه ای دوخت لباس های فانتزی  ثبت نام کرده و با تنوع دادن به سبک لباس های عروسک ها، سطح کارم را بالاتر بردم.
وی افزود: همچنین به صورت فصلی تعدادی لباس عروس، لباس مجلسی و لباس تولد مناسبتی و تم دار کودکانه آماده کرده و به چند مزون در سطح شهر می فروشم ضمن اینکه سفارشات دیگری نیز برای تنوع و احیاء روحیه خودم در خانه می گیرم اما شاید در سال دو یا سه بار از این قبیل سفارشات قبول کنم چرا که کار کردن روی لباس های سایز بزرگ بسیار کار می برد.
زهرا معتمدی اذعان داشت: در سن ۲۱ سالگی زیرزمین خانه را جمع و جور کرده، به وسایل سامان داده و یک اتاق کار برای خودم دست و پا کردم چرا که هرچه بیشتر پیش می رفت ریخت و پاش کارم بیشتر می شد و مرتب اتاق ها را شلوغ می کردم بنابراین به فکر یک اتاق مخصوص کارم در زیرزمین افتادم چرا که با کارگاه های ساخت عروسک بیشتری قرارداد کار نوشته بودم و نیاز به فضای بیشتری داشتم.
بانوی اصفهانی تصریح کرد: چندین سال هرچه کار کردم، درآمدم را در همان حوزه شغلی خودم خرج کردم با اینکه درآمدم آنچنان بالا نبود اما با همین مقدار دستمزد کم توانستم چرخ خیاطی، اتو بخار، میز کار، وسایل تزئینی برای لباس، پارچه های لباسی مخصوص دوخت لباس عروسک و کودکان و هرچیز دیگری که لازم داشتم را بدون هیچ کمکی از شخص دیگری خریداری کنم.
معتمدی توضیح داد: تنها کمکی که از سمت خانواده ام برای حوزه شغلی من شکل گرفت، کمک مادرم برای آموزش خیاطی و دوخت لباس و همچنین در اختیار گذاشتن چرخ خیاطی مادرم بود ضمن اینکه پدرم همیشه مرا تشویق می کرد، پس از اینکه کارم روی غلتک افتاد برای تشکر از مادرم، یک چرخ خیاطی برایش خریدم.
وی خاطرنشان کرد: مادرم نیز خیاطی را از مادرش آموخته بود و ملزومات جهیزیه و آشپزی و سرویس آشپزخانه عروس می دوزد، زمانی که چرخ خیاطی اش را در اختیار من قرار داد با چرخ خیاطی مادربزرگم سفارشات خودش را آماده می کرد تا برای دوخت و دوز باهمدیگر تداخل پیدا نکنیم.
زهرا معتمدی با اشاره به اینکه امروز برای کودکان و خردسالان نیز لباس تولید می کند، اضافه کرد: اینکه در سن کم از لحاظ اقتصادی مستقل هستم و راه خودم را به این زودی پیدا کردم احساس خیلی خوبی به من می دهد، از اینکه مادرم تشخیص داد راه من در این مسیر است و راه را نشانم داد بسیار خرسندم.
معتمدی ادامه داد: امروز توانسته ام یک کارگاه ایجاد کنم و حتی به شاخه های دیگر مثل لباس فرم مدارس ورود کنم و هنوز هم برای بروز نگاه داشتن خود و اموزش وقت گذاری کرده و خود را بروز نگاه می دارم.
زهرا معتمدی اضافه کرد: شاید هنوز تولیدی لباس من در قیاس به کسانی که کارگاه‌های بزرگ دارند خیلی کوچک باشد و بحساب نیاید اما با برنامه ریزی و تلاشی که میکنم امیدوارم روز به روز کارم را گسترش دهم.
انتهای پیام/ ج ی