جای خالی فرهنگ غنی ایرانی در طراحی مد برای جامعه
جای خالی فرهنگ غنی ایرانی در طراحی مد برای جامعه
مسئله مد این روز ها در پوشش ظاهری و لباس بیش از پیش مطرح می شود و در طراحی و دوخت لباس می بینیم که هر روز طرح های جدید به بازار عرضه می شود و طراحان لباس از سبک های مختلفی الگو می گیرند و با ایجاد ذائقه در مصرف کنندگان البسه مورد نظر را تولید و به بازار ارایه می دهند و می بینیم که در بعضی موارد سنخیت مناسبی هم با جامعه ندارد ولی در مدت زمان کمی ترویج می دهند و اکثر مردم بویژه جوانان از آن استفاده می کنند.


به گزارش الماس؛ مد کلمه ای که زیاد در صحبت هایمان استفاده می کنیم و شاید معنی واقعی آن را هم ندانیم، درامور روزمره، خرید وسایل خانه و چیدمان آن، طراحی نقشه ساختمان و …به ویژ در ظاهر شخصی، در آرایش مو و تیپ و نوع لباسی که می پوشیم.

مسئله مد این روز ها در پوشش ظاهری و لباس بیش از پیش مطرح می شود و در طراحی و دوخت لباس می بینیم که هر روز طرح های جدید به بازار عرضه می شود  و طراحان لباس از سبک های مختلفی الگو می گیرند و با ایجاد ذائقه در مصرف کنندگان البسه مورد نظر را تولید و به بازار ارایه می دهند و می بینیم که در بعضی موارد سنخیت مناسبی هم با جامعه ندارد ولی در مدت زمان کمی ترویج می دهند و اکثر مردم بویژه جوانان از آن استفاده می کنند.

انسان های اولیه برای حفظ خود از سرما و گرما به پوشش روی آوردند و به مرور لباس و پوشش های مختلف شکل گرفت و هر قوم و قبیله ای در شرایط آب و هوایی و آداب و باور های خود پوششی انتخاب کردند تا جایی که دیگر لباس یک قوم و یک کشور جزیی از فرهنگ و باور های آن ها به حساب آمد، مردم به نوع لباس و پوشش خود تعصب پیدا کردند و با افتخار آن را جزیی از ویژگیهای خاصی که کشورشان با آن شناخته می شود می دانستند.

در برخورد با هر شخصی اولین نگاه به نوع لباس و آرایش و پوشش او باور و ذهنیت آن فرد در مورد خودش، برای بیننده تداعی می شود؛ جنبه زیبایی و آراستگی و راحتی در نوع لباس از اهمیت زیادی برخوردار است کشور ما با داشتن اقوام مختلف از تنوع بسیار در پوشش مردان و زنان برخوردار است و لباس های سنتی در هر منطقه با توجه به شرایط آب و هوا و آداب رسوم آن ها با تنوع در رنگ و جنس وجود دارد.

با اینکه در سال های اخیر تنوع انواع پوشاک و به قولی پیروی از مد زیاد رواج داشته است اما کمتر خبری از بهره گیری از گنجینه عظیم سبک های سنتی ایران به کار گرفته می شود؛ فطرت زیبایی پسند همه ما عاشق رنگ های شاد و زیباست چیزی که به وفور در ترکیب رنگ بندی لباس های سنتی می بینیم از تزیینات ساده و زیبا گرفته تا سوزن دوزی ها و سنگ دوزهای گران قیمت که همه آن ها را در جایگاه مناسب  و با نوع اقیلم و مقام در طایفه و قبلیه مورد استفاده قرار می دهند.

شاید طراحان ما توجه بیشتر خود را معطوف به پیروی از پوشاک دیگر کشور ها به ویژه کشورهای غربی و اروپایی می کنند که در بعضی موارد با آداب و رسوم کشور ما مناسب نیست و ناخواسته  باعث ترویج فرهنگ های دیگر باشند در حالی که سبک های ایرانی اسلامی زیادی در تنوع رنگ ها و نوع جنس و کاربرد راحت وجود دارد.

خیلی از جوانان را می بینیم که لباسی بر تن دارند که بیشتر شبیه دلقکان سیرک شده اند، در حالی که خود را پیشرو در مد می دانند و کورکورانه در تقلید از همدیگر لباسی می پوشند که نمی دانند، این طرح از چه فرهنگ و عقیده ای نشات گرفته است؛ لباس ما معرف فرهنگ و باور های ما است و لباس های سنتی ایران با باورهای اسلامی مردم بسیار در هم آمیخته است به خصوص پوشش های بسیار زیبای زنان در مناطق و اقوام مختلف که با پوشیدگی و راحتی در انجام کارهای روز مره از زیبایی خاصی بر خوردار است با روسری ها و لچک های سبک و پولک دوزی و بسیار زیبا که در عین زیبایی پوشش مناسبی هم برای آن ها بوده است.

طراحان با مطالعه و دیدن لباس های اقوام ایرانی و الهام گرفتن از آن ها می توانند تولیداتی داشته باشند که روح سیری ناپذیر جوانان امروز که تشنه مد هستند و برای دیده شدن طالب لباس های جدید هستند را به درستی مدیریت کنند و لباس های زیبایی را که از آداب و رسوم و هنر گذشتگان سخن ها دارد با تکنولوژی مدرن پیوند دهند و از نکته های کاربردی آن پوشش ها  برای نیازهای امروز مردم  استفاده کنند.

شاید لباس و ظاهر ما بیان کننده باور ها و عقاید ما باشد که در اولین نگاه به نوعی نحوه بر خورد مخاطب را با ما شکل می دهد که این نکته در جوامع اسلامی محسوس تر است و بویژه در لباس خانم ها که آراستگی و پوشش مناسب منزلت خاصی به آن خانم می دهد و از آثار به جا مانده گذشته هم می بینیم لباس زنان اقوام ایران در طول تاریخ زیبا و با پوشیدگی کامل و برای اقشار مختلف، متناسب با شغل و مقام آنان مورد استفاده بوده است و طرح های نیمه عریان که بعضی روشنفکران مغرض و بی سواد ترویج می کنند در فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی جایگاهی نداشته است.

طراحان پوشاک و لباس اگر بیش از پیش از آثار متنوع پوشاک سنتی بهره گیرند و نقش و نگار سبک های قدیمی و تزیینات ساده آن را در طرح های جدید و با الگو های مناسب امروزی ترکیب کنند به خصوص که تنوع جنس و رنگ پارچه ها چندین برابر گذشته است حتما لباس هایی راحت تر و زیبا تر از آنچه داریم به بازار خواهند داد.

اما به نظر می رسد انگونه که باید برای ترویج فرهنگ غنی ایرانی اسلامی در طراحی مد و لباس برنامه مدونی وجود ندارد یا به مرحله اجرایی نمی رسد که نیاز است در این زمینه بازنگری انجام شود و برنامه ریزی در این زمینه انجام شود.

انتهای پیام/