به گزارش الماس؛ به هر استانی وارد شویم با یک بازارچه صنایع‌دستی روبرو خواهیم شد و این موضوع از اهمیت بالای صنایع‌دستی در کشور خبر می‌دهد جالب‌تر اینکه این بازارچه یا بازارهای سنتی بافت تاریخی نیز دارند و درکنار صنایع‌دستی رنگارنگ و چشم‌نواز، زیبایی خارق‌العاده‌ای به وجود آورده‌اند که چشم هر بیننده‌ای را تسخیر می‌کند.
بازار و میدان سنتی نقش‌جهان نیز از جمله بازارهای مهم صنایع‌دستی در کشور بشمار می رود که علاوه بر بافت تاریخی منحصر به فرد، انواع صنایع‌دستی را در خود جای داده و هرساله از اقصی نقاط جهان گردشگران زیادی را به تماشای خود دعوت می‌کند.
ستاره کیانی یکی از هنرمندانی است که چند سالی است در میدان نقش‌جهان به هنروری پرداخته و در بین دیگر هنرمندان این میدان سنتی مشغول به کار بوده و توانسته بالا و پایین‌های بازار را به‌خوبی پشت سر بگذارد.
این هنرمند قلم‌زن در گفت‌وگو با خبرنگار الماس اظهار کرد: از سال ۹۱ فعالیت جدی و کسب‌وکار در حوزه هنر و رشته قلم‌زنی را آغاز کرده و با وجود سختی‌های زیادی که داشت، توانستم کارگاهم را راه‌اندازی کنم، انگیزه من در این راه، علاقه‌ام به هنر و همچنین ساختن ظروفی بود که با کیفیت بالا روانه بازار شود و بتوانم در این راه اسم‌ورسمی پیدا کنم.
کیانی عنوان کرد: قبل از سال ۹۱، دو سال درگیر آموزش در کلاس‌های قلم‌زنی و همچنین شاگردی در یکی از کارگاه‌های بنام قلم‌زنی در میدان امام بودم تا بتوانم علاوه بر فراگرفتن آموزش‌های لازم، با بالا و پایین‌های بازار نیز آشنا شده و راحت‌تر در بازار کار و مشتری مداری قرار گیرم چرا که انجام و فروش این هنر بیشتر مردانه تلقی شده و به این راحتی‌ها نمی‌توانستم در آن فعالیت کنم.
وی افزود: در ابتدا و شروع کارم توانستم با جذب مشتری‌های خارجی به صادرات پرداخته و بدین‌صورت کارگاهم را سامان دهم چرا که صادرات هنر برایم به‌صرفه بود، روال خوبی را می‌گذراندم و شاگردانم نیز که همه خانم بودند مرا در این امر یاری کرده و خودشان نیز از شیوه پرداخت دستمزدی که دریافت می‌کردند، راضی بودند.
ستاره کیانی بیان داشت: شرایط آن‌قدر خوب پیش می‌رفت که خودم نیز باورم نمی‌شد بتوانم در عرض چهار سال کار کردن بدون وقفه، سه کارگاه قلم‌زنی موفق که بی‌وقفه در حال انجام کار است را اداره کرده و از آن درآمدزایی کنم ناگفته نماند در این مدت هیچ جا از کار، کم نگذاشتم و تمام فکر و ذکرم کارگاه‌هایم بود.
هنرمند قلم‌زن اشاره کرد: همیشه به اینکه بعد از هر سرازیری، سربالایی نیز وجود خواهد داشت اعتقاد داشتم و بنابراین خیلی با احتیاط از درآمدم خرج می‌کردم که نتیجه این تفکر درزمانی که با رکود مواجه شدیم برایم نمایان شد، خداراشکر می‌کنم که توانستم از آن سربلند بیرون بیایم چرا که کارگاه بزرگی در زمان رکود کم آورده و مجبور شدند از بازار کناره بگیرند.
کیانی ادامه داد: هرچه کار کرده و درآمد کسب می‌کردم، دوباره در کار سرمایه‌گذاری می‌کردم و درنتیجه پس از چند سال پیاپی، ورقه‌های مس، ظروف مسی قلم نخورده و ادوات کار در کارگاه‌هایم داشتم و منتظر سفارش بودم.
وی با اشاره به مشکلات در فروش و همچنین مشکلاتی که کرونا و گرانی ها ایجاد کرد، خاطرنشان کرد: تعداد سفارش‌ها کم شده بود اما نه اینکه متوقف شود و موضوع دیگر اینکه مشتریان من از خارج از کشور سفارش می‌دادند و درگیر اقتصاد و چالش‌های داخل کشور نبودند که تحت تأثیر آن قرار گیرند.
ستاره کیانی با اشاره به اینکه چالش نوسان قیمت نیز برای من امتیاز محسوب می‌شد چرا که مس نیز مانند طلا و نقره، باقیمت روز فروش می‌رفت، متذکر شد: علاوه بر آن، برخی از شاگردانم به‌صورت خودجوش اجناسی را از من امانت گرفته و در نمایشگاه‌های داخلی و خارجی شرکت می‌کردند که روی هم رفته و با توجه به شرایط بدی که در بازار داخلی به وجود آمد، برایمان بد نبود و حداقل نقدینگی کارگاه را تأمین می‌کرد.
هنرمند قلم‌زن گفت: من فقط یک نفر بودم و توانستم با جنم کاری و کارآفرینی به اقتصاد شهر و کشورم کمک کرده و حتی چندین نفر را تحت حمایت کاری خود قرار دهم، این موضوع پتانسیل بالای صنایع‌دستی برای کارآفرینی با هزینه کم را نشان می‌دهد چرا که تنها به‌واسطه هنر می‌توان باکم ترین هزینه، بهترین درآمدها را کسب کرد.
کیانی بیان کرد: مطمئناً سرمایه‌گذاری و تصمیم‌های درست در حوزه صنایع‌دستی می‌تواند جان دوباره به بازار بخشیده و آن را احیا کند و این موضوع نیاز به تصمیم گیری ها و سیاست های درست و برنامه ریزی دارد.
ستاره کیانی عنوان کرد: در حال حاضر بازار کمی بهتر از شرایطی است که در کرونا وجود داشت و امیدواریم با توجه به نزدیک شدن به ایام نوروز شرایط بازار بهتر نیز شود.
وی اذعان کرد: صنایع‌دستی که در کشور ما وجود دارد در هر شاخه و زمینه‌ای، منحصربه‌فرد بوده و جذابیت خاص خود را دارد فقط باید در زمان و جای درست معرفی شود تا زمینه کارآفرینی را مهیا کند و آن‌وقت است که می‌توانیم شاهد جان گرفتن بازار و بازارچه‌های صنایع‌دستی باشیم و از پتانسیلی که در هنر وجود داشت، آگاه شویم.
انتهای پیام/ی
- نویسنده : زهره حسینی
